Pijpbloem. Aristolochia clematitis. Pijpbloemfamilie.

Pijpbloem, Aristolochia clematitis in een tuin in Kortenhoef.

De pijpbloem is een wat aparte plant. Hij is oorspronkelijk mediterrane plant die uit zichzelf door Europa is gaan wandelen en al heel lang in onze streken vertoeft. Het is een zeldzame archeofyt (voor 1500 hierheen gekomen)
De bloemen worden bestoven door kleine insecten die aangelokt worden door de bloem. Als ze in de buis kruipen kunnen ze niet meer terug totdat de bloem verlept, dan kunnen ze de bloem met stuifmeel verlaten en duiken de volgende bloem in. Bij ons komen er zelden vruchten aan wat kan duiden op het ontbreken van de juiste insecten of te lage temperatuur. Kun je nagaan hoe lang het duurt voordat nieuwe planten hun eigen hofhouding opbouwen. Je zou denken dat de “juiste” insecten wel meegereisd zouden zijn.

Maar de plant heeft meer methodes. Een ondergrondse stengel die op de knopen wortels vormt. Stolonen genaamd. Omdat ze ook op rivieroevers voorkomt en op stenige niet te zure plekken bij oude ruines enz en ook nog een geneeskrachtige werking toegeschreven wordt zijn er met die rivieren, bouwmaterialen en voor geneeskrachtige kruiden tuinen aangevoerde planten genoeg methodes om stand te houden en steeds wat op te schuiven.

Pijpbloem op de oever van de Seine tussen de oeverversteviging.

Hij komt vooral voor in bosranden in de halfschaduw op redelijk voedzame grond die aardig wat kalk bevat. Uit eigen ervaring weet ik dat hij het in gewone neutrale grond ook best doet. Let wel, het is een tamelijk enthousiaste groeier. Na verloop van jaren zul je hem dus kunnen uitdelen als ie het naar de zin heeft. Het is geen winde of hop achtige wildgroei, maar meer het idee van bosandoorn waar hij prima mee kan samenleven in behoorlijk donkere omstandigheden. Wordt ca 80 cm en bloeit in mei-juni, soms later nog een keer.

Sinds kort hebben we hem heel beperkt ook op de kwekerij. Hij laat zich lastig oppotten.

1 Comment

Plaats een reactie